108. sevdiyi zaman itdən daha sadiq olan canlıdır. bilirəm kobud səslənir.amma bu həqiqətdir. bu gün bir hadisə oldu. bir rəfiqəm 56yaşlı dayısının toyu olduğunu dedi. adam 26il rusiyada həbsdə olub və burada olan nişanlısı onu gözləyib. bu hadisə yadıma bir şeyi saldı. nənəmin bir qardaşı vardı.bunun bir nişanlısı olub şahzadə adında. qadın çox gözəl olub. belə uzun hörükləri,yaşıl gözləri varmış. nəsə bunlar evlənmək istədikləri vaxtlarda 2ci dünya müharibəsi başlayır. nənəmin qardaşı gedir müharibəyə.və geri dönmür. almanlara əsir düşmüş bir qohumları onun da əsir olduğunu deyir.hamı onun öldüyünü düşünür. lakin şahzadə buna inanmır. və onu gözləyir. təsəvvür edin bir qadın ömrünün sonuna qədər heç gəlməyəcək bir kişini gözləyir. 96cı ildə şahzadə ölür. onu nənəmgil dəfn edir. və əsas məsələ 2003cü ildə almaniyadan nənəmin ata evinə məktub gəlir. məktub nənəmə 2005ci ildə çatır. məktub qardaşından olur.almanlara əsir düşür və o dönəmdə müharibə bitir.o geri gəlmir və esir düşdüyü zaman tanış olduğu alman bir tibb bacısı ilə evlənir.3uşaqları olur. nənəm məktubu oxuyandan sonra.şahzadə deyib ağlayır. illərlə həsrətini çəkdiyi qardaşına qovuşduğuna görə sevinmir. ömrünü əzabla keçirən başqa bir qadın üçün ağlayır. çünki o özü də ona əzab verən bir kişini sevib,gözləmişdi. 2005ci ildə görüşürlər. elə həmin ildə hər 2si dünyadan köçdülər.
ümumiyyətlə ətrafımdakı bütün sevən qadınlarda bu sədaqəti,bu köləliyi görürəm. sonra da çıxıb qadınlar vəfasızdı deyirlər.
edit: söhbət nənəmin anasından gedir.